Maandag 15 november vertrokken we naar Bonaire. We wilden om half elf op Schiphol zijn, zodat we op tijd zouden zijn om eventuele dingen nog te regelen. Dat betekende dat we op zaterdag en zondag ons huis echt leeg moesten hebben. Ik had het weghalen van de boeken en de schilderijen zo lang mogelijk uitgesteld om het huis nog een beetje gezellig te houden. Ook had ik tegen de toekomstige bewoners gezegd dat ze wat mij betreft in het weekend vast hun spullen konden verhuizen. Eliot woonde al op zolder, maar die ging verhuizen naar de werkkamer. Judith woonde bij onze buurvrouw, haar tante. Quentin tenslotte kwam uit Amsterdam Noord. Op vrijdag kwamen Quentins spullen. Ze werden neergezet in de werkkamer, en dat betekende dat ik nergens meer bij kon. Kortom: het was een chaos in huis, en daar kan ik toch heel slecht tegen. Als iemand zaterdag had gezegd “het feest gaat niet door!” had ik het prima gevonden.
Gelukkig was dat gevoel zondag weg. Voordat covid losbarstte hadden we op eerste kerstdag altijd een brunch met alle kinderen. Vooral mijn dochter vond dat heel leuk, daarom hadden haar huisgenoten en zij een vroege kerstbrunch voor ons georganiseerd. Dat was heel gezellig. Er stond een mini-kerstboompje en de lamp was ook versierd op zijn kersts. Ze had een fotoboek voor me gemaakt met foto’s van ons beiden, maar ook van mijn andere kinderen en van Peters kinderen. Alle belangrijke personen waren in dat boek bijeengebracht.
Maandag werden we om 10 uur opgehaald door onze buurman. De meeste van onze buurtjes stonden klaar om ons uit te zwaaien, zo lief! Of waren ze gewoon blij dat we weggingen? Nee, vast niet.
Om te beginnen moesten we op Schiphol onze koffers wegen om ervoor te zorgen dat er maar één koffer overgewicht had. Dat betekende een hoop heen-en-weer geschuif met spullen. Bij de incheckbalie bleek dat we toch nog een vragenlijst vergeten waren in te vullen, dus hebben we dat in een hoekje staan doen op de telefoon. Vervolgens bleken we inderdaad een aardig overgewicht te hebben. Peter zei ‘’ja, dat krijg je ervan als je drieënhalf jaar weggaat”. De stewardess maakte een ‘niets zeggen’-gebaar en de koffers werden doorgeschoven naar de lopende band. Hadden we dat heen-en-weer geschuif net zo goed kunnen laten! Maar lief was het wel.
Met mijn dochter hadden we afgesproken dat we nog samen koffie zouden drinken, zodat we een laatste afscheid hadden. Best lastig, was dat.
Als je je uitschrijft uit Nederland, moet je ook je zorgverzekering opzeggen. Voor de tussentijdse verzekering heb je dan verzekeringsbedrijf ‘OOM’, die in kortlopende verzekeringen doet. Ik had ‘s nachts al bedacht dat we daar niets meer van gehoord hadden, dus zo gauw het negen uur was hingen we aan de telefoon bij ons assurantiekantoor. Terwijl we door de douane gingen werd ik gebeld. Er was een mail gestuurd door OOM, maar daar had ik niet op gereageerd. Later bleek dat ze aan mijn e-mailadres ook een van mijn docentencodes hadden toegevoegd. Uiteraard is die mail nooit aangekomen, wat de reden was dat ik niet had gereageerd. Tot in het vliegtuig hebben we zitten bellen en appen met het assurantiekantoor, en tenslotte vroeg ik of ze dan maar alsjeblieft wilden doen of ze mij waren, om die verzekering te regelen. Uiteindelijk werd het geregeld door een appje van mij ‘ik ga akkoord met het voorstel van de ziektekostenverzekering’. Dit appje stuurde ik terwijl we al aan het taxiën waren! En nog steeds is het niet helemaal geregeld door het tijdsverschil en doordat de website van OOM ook niet erg meewerkt.
Onze Bonairese vrienden John en Brenda stonden met Sontje, hun zoon, op ons te wachten en brachten ons naar ons huis in de Kaya Den Haag. Onze huisbazin stond klaar om me alles uit te leggen, we hebben nog wat gedronken en zijn naar bed gegaan.
We zijn er! Na vijf jaar fantaseren erover en een HBO-masterstudie docent Nederlands hebben we zomaar ons doel bereikt.
Reactie plaatsen
Reacties
En nu volop genieten. Fantastisch zoals je de blog bij houdt.
Wat leuk om jullie avontuur op deze manier mee te beleven. Geniet van je manier van vertellen. Ik hoop dat ik veel met jullie mee met beleven. Geniet ervan. Succes
Geweldig leuk om op deze manier met jullie mee te genieten. Heel veel plezier en succes!!