De laatste week voor ons vertrek was de eerste week van Peters pensioen. Op zaterdagochtend hebben we uitgebreid al zijn cadeautjes, kaarten en toespraken bekeken. Hij heeft een spel gekregen dat ‘Vertellis’ heet. Peter kreeg de relatie-editie. Er staan vragen in als ‘wat vond jij de leukste gezamenlijke activiteit de laatste tijd?’ Een paar vragen hebben we ervan gedaan, en het is leuk dat je op deze manier weer gespreksstof hebt, niet dat we dat echt nodig hebben. Het verbaast me altijd dat we na bijna negentien jaar nog steeds zoveel te bespreken hebben.
Toen begon het inpakken van de laatste dingen. De schilderijen moesten van de muren, want de nieuwe bewoners hadden aangegeven geen prijs te stellen op onze prachtige kunst, en alle ‘flowers’ moesten ook weg. Verder wilden ze ook onze boeken niet hebben en van de cd’s mochten alleen de jazz-cd’s blijven. Dus dat betekent dat we heel wat dozen weg te stouwen hebben achter de knieschotten op zolder (door Peter de ‘douw-ins’ genoemd), in het washok en het stookhok. Het huis wordt er niet gezelliger van.
Donderdag heeft Peter de bomen gesnoeid, hoewel ik vind dat hij alle bomen vermoord heeft. We zullen zien wat het is als we terug komen, in 2025. Donderdag kwam er ook een ploeg om het huis te poetsen, zodat we ook weer een schoon huis kunnen ‘eisen’ als we terug komen. En natuurlijk was het tijd voor de laatste schoonheidsbeurten voor onszelf. Allebei naar de kapper, ik naar de nagelstudio en de pedicure.
Als we op Bonaire zijn hebben we ook wat bureaucratische hobbels te nemen. Naar de IND (immigratie & naturalisatiedienst) om een verblijfsvergunning aan te vragen, en daarna kunnen we ons inschrijven bij Burgerzaken om onze sedula in ontvangst te nemen. Je hebt een stempel van de IND nodig om je sedula kunt aanvragen, dus die IND is de eerste stap. En de sedula is belangrijk om verzekerd te zijn tegen ziektekosten.
Op de website van de IND staat dat je telefonisch een afspraak moet maken. Aangezien de afspraak bij de IND de eerste hobbel is die we moeten nemen, leek het me wel handig om die afspraak alvast te maken. En wat blijkt? Ze hebben pas in januari tijd! Maar niet getreurd, in de week van 22 november kun je ook naar het inloopspreekuur. Dan moet je een nummertje trekken en wachten. Dus dat gaan we nu maar doen. Op maandag 22 november zitten we om 8 uur (of misschien zelfs eerder, als ik wakker kan worden) bij de belastingdienst, trekken een nummertje en bereiden ons erop voor een dag gezellig bij de IND te gaan zitten. Ik hoop niet dat het langer wordt dan een dag, maar dat gaan we wel merken. Zoals het er nu naar uitziet hebben we die eerste week tijd om vakantie te houden.
Dan moeten we een CRIB-nummer aanvragen. ‘Het (CRIB)nummer is in de eerste plaats bedoeld voor contact tussen personen en overheidsinstantie’, zoals de website meldt. Je hebt een CRIB-nummer nodig als je een auto wil kopen, en dat willen wij. Van John, onze vriend op Bonaire, hoorden we dat je het CRIB-nummer ook via de mail kunt aanvragen, dus we hebben allebei onmiddellijk via de mail een CRIB-nummer aangevraagd.
Gelukkig hebben we in ieder geval de auto die John en Brenda voor ons hebben geregeld, dus ook zonder CRIB-nummer komt dat goed.
Reactie plaatsen
Reacties