Zo, we zijn klaar met de Papiamentse lessen. Dat is fijn, want dat scheelt ons twee avonden per week. Hoewel ik nu op een van die avonden weer ga mozaïeken. Mijn schildpad ligt al sinds eind juni te wachten!
Voor het examen Papiaments bleek dat we iets cultureels moesten doen over Bonaire. Dus geen scheepsliften, zoals ik wilde, of de brug van Portugalete. Ik heb gesproken over de Bonairiaanse vlag, en wat die betekent. Ik zal het hier ook uitleggen, altijd leuk als je nog eens een spreekbeurt moet houden.
Dit is de Bonairiaanse vlag: drie diagonale banen in geel, wit en blauw. De gele baan betekent de zon. De witte baan staat voor ‘vrede, vrijheid en zuiverheid’, en de blauwe baan verwijst naar de zee. In die witte baan staat een kompasring die verwijst naar de roem van de Bonairianen als zeevaarders en de vissers. In die kompasring staat een rode ster met zes punten. Die punten verwijzen naar de zes oorspronkelijke woonkernen op het eiland: Rincon, Nort di Saliña, Antriol, Nikiboko, Tera Kora en Playa. Playa is het ‘centrum’ van Bonaire, wij wonen in Antriol. Ik vind het leuk om in een oude wijk te wonen, net of we geen nieuwelingen zijn. Het rood van de ster verwijst naar het bloed dat de Bonairianen vergoten hebben om zich van hun vijanden te bevrijden.
Verder had ik het over de geweldige gewoonte op Bonaire om elkaar elke maandag niet alleen een goede dag te wensen, maar ook een goede week, en heb ik wat leuke gezegdes behandeld. Die zal ik jullie besparen, want dat is alleen leuk als je Papiaments kent. Hoewel, eentje, want die allitereert zo lekker: sòpi purá ta sali salu. Letterlijk: ‘haastige soep zal zout smaken’, met andere woorden: ‘haastige spoed is zelden goed’.
Ik las mijn tekst voornamelijk voor van mijn blaadje, want ik heb tegenwoordig al moeite om Nederlandse woorden te onthouden. Dan zeg ik tegen Peter ‘hoe noemde ik je vroeger toch, toen je deed of je alles al wist en er niets nieuws was’. ‘O’ zei Peter, ‘je bedoelt blasé’. En dat was het inderdaad, ik noemde hem een ‘blasékaak’, een samenstelling van blasé en blaaskaak. Hoe dan ook, ik kom moeilijk op woorden, laat staan op de Papiamentse woorden. Daarom heb ik het voornamelijk voorgelezen. Ik kreeg allemaal drieën en één twee van de vijf, dus een zesje. Na ja, voor een oud mens dat hier pas een jaar is, vind ik het niet eens zo slecht.
Peter hield zijn presentatie over de kuarta, een klein Colombiaans gitaartje, iets groter dan een ukelele. Hij had ook allemaal drieën, en een vier, dus een ruime zes. Hij deed het dan ook uit het hoofd (met een hoop gestotter).
Vannacht was het een gigantisch noodweer. Er was een hoop kabaal van onweer, en je kon bijna lezen in het licht van de bliksem. Gelukkig wonen wij op een heuveltje, een meter of tien boven zeeniveau. Dat betekent dat al het water meteen verdwijnt. Als je in Playa woont, dan waan je je nu in Venetië. Kanalen in plaats van wegen. Er zijn ook wegen afgesloten. Mijn school ging niet door vandaag, alle scholen zijn door de gezaghebber gesloten. Peter ging vergeefs naar de Fundashon Mariadal. Hij had geen mail gekregen, zoals ik.
Op zaterdag 29 oktober organiseerden de winkels van de de Kaya Grandi, de winkelstraat van Kralendijk, een trick or treat. Als je verkleed de winkel binnenstapte, kreeg je iets. Wij zaten juist bij Gio’s een ijsje te eten toen de hele meute langskwam. En de meesten
Vorige week waren mijn kleinkinderen hier, en die hebben gezellig van alle kokosnoten die langs de rand van de tuin lagen, een hoopje gemaakt midden in de tuin. Vanochtend merkte Peter dat dat hoopje weg is, er is nog maar een kokosnoot. Alle andere zijn weer aan de rand van de tuin. We hebben geen idee hoe dat kan. Ik heb er niet mee lopen sjouwen vannacht, of ik moet geslaaptuinierd hebben. Lijkt me toch van niet. Is er iemand in de tuin geweest om ze aan de kant te leggen? Die heeft dan wel Peters duikspullen, die gewoon op de bank onder de overkapping in de tuin staan, laten staan. Er was ook niet veel wind, dus ze kunnen ook niet
Afgelopen zondag hebben we toeristisch gedaan. We zijn naar het Gotomeer geweest, een meer in het noorden van Bonaire, half in het natuurreservaat Washington Slagbaaipark, half gewoon toegankelijk. Er zijn daar veel veel flamingo’s. We hebben even gekeken vanuit het uitzichtpunt. Wat opviel was de stilte. Overal op Bonaire is lawaai: honden, ezels, auto’s, brommers. Daar waren alleen vogels te horen, heerlijk.
Daarna zijn we naar een restaurantje in Rincon gereden, Posada Para Mira, waar we iets gedronken hebben en ik een repa di pompuna heb genomen. Er maakten twee jongens muziek op een elektrische en een akoestische kuarta. Uitermate gezellig, alleen was het druk, dus ging alles nog veel langzamer dan het meestal al gaat op Bonaire.
Tenslotte zijn we vorige week gestart met het verbetertraject voor het personeel van de Rayo di Solo. Ze hadden er uiteraard helemaal geen zin in, want na een dag werken wil je naar huis, en niet van een stel makamba’s te horen krijgen wat je allemaal fout doet. Tot mijn verbazing was er ook een Nederlandse leerkracht aanwezig. Zij had twee toetsen niet gemaakt, daardoor stond ze onvoldoende voor het hele onderzoek. En de regel is ‘onvoldoende, meedoen aan het verbetertraject’. Gelukkig hadden we de eerst les het onderwerp gesprekken. Wij hebben uitgelegd wat ze allemaal moeten kunnen om aan het vereiste niveau te voldoen (goede woorden gebruiken om aan de beurt te komen, voldoende woorden kennen om te kunnen zeggen wat je wilt zeggen bijvoorbeeld), en lieten ze een minuut of zeven praten over een stelling. Daarna vroegen we ‘kon je wat je moest kunnen?’ Een leerkracht vond dat wij toch moesten zeggen of ze het goed deden of niet, maar wij vinden dat ze zelf moeten weten of ze voldoende bagage in huis hebben of niet. Als je het voortdurend over ‘dinges’ hebt, dan ontbreekt er iets aan je woordenschat. Gelukkig vonden ze de gesprekken erg leuk, dus het was een zeer geanimeerd lesje. Volgende week weer, want vandaag is uitgevallen.
Tot de volgende blog!
Reactie plaatsen
Reacties
Weer een heerlijk verhaal over jullie belevenissen op Bonaire. Ik heb bewondering voor jullie energie en enthousiasme