Vertelde ik in mijn laatste blog dat de steen in mijn buik verdwenen was, nu is hij weer terug. En erger dan eerder, en daar baal ik verschrikkelijk van. Want hoezo, een steen? Mijn dochter met amant zijn op het eiland, ons nieuwe huis komt steeds dichterbij, het gejeuk en gekriebel is verdwenen en we hebben woensdag een prachtige duik gemaakt, waar we een knoert van een murene zagen zwemmen (terwijl ze meestal in een holletje kwaad naar je zitten te kijken). Deze zwom rond en keek evengoed kwaad.

Maar woensdagnacht werd ik wakker met een paniekaanval, en vanaf toen is de steen in volle kracht terug gekomen. Ik heb meteen ‘s morgens de huisarts gebeld, en om kwart voor negen konden we terecht. En een enorme pluim voor de gezondheidszorg, want deze dokter nam echt alle tijd voor me, dat was heel fijn. Ik werd naar huis gestuurd met een recept voor antidepressiva, die ik sowieso al sinds 2016 slikte. Het had me echter een goed idee geleken om die medicijnen af te bouwen voor we naar Bonaire vertrokken. Niet dus. Kennelijk heb ik ze nodig om me goed te voelen. Dus nu is het afwachten tot ze gaan werken, hoewel me vanochtend opeens het idee bekroop ‘wat als ik gewoon heimwee heb?’ Maar volgens de website ‘npokennis.nl’ gaat dat meestal gewoon over. Dus daar vertrouwen we maar op.

Mijn schoonzusje vroeg zich af hoe het zit met boodschappen doen op het eiland. En het antwoord daarop is dat je alle boodschappen die je in Nederland doet, ook op Bonaire kunt kopen. Het enige wat ik mijn dochter mee heb laten nemen waren kruidnagels, want die kan ik hier nergens vinden. En die had ik nodig om in een sinaasappel te stoppen, zodat de vliegen weg bleven. Ze bleven niet echt weg, maar ze verzamelden zich wel op die sinaasappels en dus niet op het brood, wat een hele vooruitgang is. En wat je hier ook kan gebeuren is dat iets gewoon op is. De eerste week dat we op Bonaire waren was er bijvoorbeeld geen suiker te krijgen. Op het hele eiland niet, of in ieder geval niet in de winkels waar ik kwam. Dus toen er weer suiker was, heb ik meteen twee pakken gekocht! En dat kun je ook hebben met bananen, want de winkels zijn afhankelijk van de aanvoer per boot en als er geen boot komt, kan het gebeuren dat bepaalde artikelen er niet zijn. Wat bijvoorbeeld ongelooflijk duur is, is de Griekse yoghurt. Ik ontbijt altijd met yoghurt en cruesli. En dat deed ik altijd met de volle Griekse yoghurt. Tot ik eens goed keek naar de prijs: bijna negen dollar! Nu gebruik ik een ander merk dat bijna net zo lekker is, maar wel voor een kwart van de prijs.

Een dagelijks klusje is de afwas. We hebben geen warm water in de keuken. In eerste instantie ook niet in de badkamer, maar daar heeft onze huisbaas een warmwatervoorziening laten installeren, zodat we ’s morgens met warm water kunnen douchen. Vooral als je je haar wast, is dat fijn. Als we verder douchen, doen we dat met ‘koud’ water, hoewel het helemaal niet koud is.
De afwas dus. We hebben geen warm water en ook geen afwasmachine. En het voelt een beetje als kamperen, maar dan met stromend water. Dus als ik ga afwassen, zet ik de waterkoker aan, spoel mijn borden, en tegen de tijd dat ik uitgespoeld ben, is het water heet. De afwas is dan een fluitje van een cent en eigenlijk ook wel een therapeutische bezigheid. Ik heb trouwens nooit een hekel aan afwassen gehad. Toen ik een jaar of tien was, aten de vrienden van mijn broer in mijn herinnering elke zondag bij ons. Mijn moeder kookte, maar de kinderen deden de afwas. Met een gezellig plaat op, bijvoorbeeld de muziek uit “De Kleine Waarheid”, waar we heerlijk mee konden meezingen. Nee, het apparaat dat als eerste de deur uitgaat, of niet vervangen wordt, is de afwasmachine, en dan de wasdroger. Hoewel je die hier op Bonaire helemaal niet nodig hebt, omdat de was binnen een uur ongeveer droog is. Kom daar maar eens om in Nederland! Op de foto zie je ons niet aan de afwas, daar is geen foto van, maar wel aan tafel. Niet met de vrienden, maar met de toenmalige vriendin van mijn broer.

Dit was het weer voor vandaag. Tot het volgende blog!
Reactie plaatsen
Reacties